01 aug Bistro Refter in “Golf & Lifestyle”
‘Ik ga niet moeilijk doen. Ik maak er geen poedertjes of geleitjes van’
Uit: Golf & Lifestyle. Tekst: Sharon Bremer | Fotografie: Marike van de Witte
In het centrum van het pittoreske Winsum is sinds eind mei Bistro Refter ontsproten: een restaurant met een Franse uitstraling, waar “gewoon goed eten” hoog in het vaandel staat. ‘Smakelijk koken met eenvoudige producten’, vat chef-kok Cor Klevering het principe samen.
‘We maken de typische bistrogerechten, van steak tartaar tot bouillabaisse.’
De toevoeging van de bistro aan het Winsumer straatbeeld hebben we te danken aan Kees Tammes, eigenaar van het pand, en chef-kok Cor Klevering. Zij sloegen de handen ineen met als resultaat Bistro Refter. In de schaduw van de boom op de binnenplaats van de bistro is het goed vertoeven. Vanaf de binnenplaats is er een doorkijk naar terras aan de voorkant van de bistro.
‘Ik vind het de uitstraling van een bistro hebben’, begint Cor te vertellen terwijl hij nog een keer om zich heen kijkt. ‘Het is klein en knus, met een binnentuin en een terras. Maar je moet je niet teveel vasthouden aan het woord “bistro”, hoor. Het is eigenlijk een verzamelnaam voor alle dingen die mij aanspreken in een horeca-onderneming.’ Het concept van het pas geopende restaurant is duidelijk, de naam net iets minder. Cor begint te lachen om de vraag. ‘Je bent niet de eerste die het vraagt. Maar eigenlijk is het heel logisch: we zitten hier namelijk op de fundamenten van het oude klooster van Winsum. Een refter is het eethuis, als het ware de kantine, van de monniken. Zo zijn we op de naam Bistro Refter ge- komen.’ Mysterie opgelost.
De innerlijke mens
Niet geheel onbelangrijk in dit verhaal: wat staat er op de kaart? ‘Ik hou van het type eten dat hoort bij een bistro’, vertelt de chef-kok. ‘Smaakvolle, goede gerechten. Mooie en goede stukken vlees, vis en gevogelte en verse groen- tes en fruit. Maar ik ga er niet moeilijk mee doen. Ik maak er geen poedertjes of geleitjes van. Als ik fazant met zuurkool maak, dan próef je fazant met zuurkool, met een lekke- re aardappelpuree en volle jus.’ Hij vertelt over de nieuwe “bistronomie” van Parijs. ‘Jonge koks die het bistrogevoel opnieuw aan het uitvinden zijn.’ Lachend: ‘Maar ik wil me niet vergelijken met die jonge koks, hoor. Ik wil gewoon ko- ken op een eenvoudige manier met smakelijke producten. Simpel maar smakelijk’, vat hij samen.
OpDienen Of afserveren
Cor begon zijn horecacarrière in de bediening, waarna hij bedrijfsleider werd. Toen hij later met zijn vrouw Roelfien Herberg in de Valk in Middelstum begon, werkte hij voor het eerst in de keuken. ‘We hadden geen cent, dus Roel- fien werkte in de bediening en ik maakte de gerechten. Toen merkte ik dat ik dat ook heel erg leuk vond’, vertelt hij. ‘Het werd een heen-en-weer-geslinger tussen de keu- ken en bediening, omdat ik het contact met mensen erg miste. In onze andere restaurants, Villa Sasso en Corhoen, ging dat hetzelfde. Ik stond daar minder in de keuken en werkte meer in de bediening. Toch kon ik wel altijd mijn stempel drukken op het eten. Nu heb ik wat ik altijd wil- de: een klein restaurant met een open keuken, waarbij ik beide kan combineren. Dat vind ik te gek! Ik zie iedereen binnenkomen, kan met iedereen een praatje maken en kan precies in de gaten houden wie er bijvoorbeeld klaar is met het voor- of hoofdgerecht.’ Gesproken over de voor- en hoofdgerechten; waar komt de inspiratie vandaan? ‘Ik heb aardig wat ervaring. Daarnaast weet ik wat ik zelf lekker vind en zijn mijn gerechten gebaseerd op de inspiratie die ik onderweg oppik en combineer ik erop los!’
inspiratie en ambitie
De bistro is nog maar net open en loopt al als een speer. Cor wil natuurlijk de Winsumers aantrekken, maar richt zich met Bistro Refter ook op publiek van buitenaf. ‘De reacties zijn erg goed en mensen zijn enthousiast over de gerech- ten. Dat vind ik belangrijk, dat de gasten tevreden zijn.’ Dat doel is dus behaald, wat is de volgende op het lijstje? ‘Ik wil plezier hebben in mijn werk. Ik richt me niet op het winnen van prijzen of om ergens in een lijst te komen. Wel zou ik het leuk vinden als ik nog een “bib gourmand” win, dat is een onderscheiding voor een verzorgde maaltijd voor een schappelijke prijs. Die heb ik een keer eerder gewonnen, toen ik Herberg in de Valk nog had. Het is geen ster, maar wel een mooie prijs voor de betaalbare restaurants. Toch vind ik het belangrijker dat mijn gasten lekker eten en vooral plezier hebben.’

